Рынгольд – міфічны вялікі князь літоўскі, які згадваецца ў «Хроніцы Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага». Там жа гаворыцца, што Рынгольд вярнуўся ў Наваградак пасля бітвы з руска-татарскім войскам пад кіраўніцтвам вялікага князя кіеўскага Святаслава, на беразе Нёмана недалёка ад сучаснага Мінску. Імя «Рынгольд» – гоцкага паходжання.
У рускіх летапісах захаваўся запіс: «Княжилъ дзе на Новогородку Ринтольдъ, и кажутъ нецыи яко по Русской битве (при Могильне) трехъ сыновъ уробилъ, но неведомо каково дзело сичихъ сыновь было».
Згодна польскаму гісторыку Мацею Стрыйкоўскаму, які апіраўся на легендарныя сведкі, каля 1200 года Рынгольд заняў трон у Наваградку. Па версіі вучонага, ён правіў не толькі Наваградкам, але і «на иншых городех руских», Жамойціі і Літве.
Існуе шмат цікавых версій: адна з іх гаворыць, што ў Рынгольда было тры сыны і адзін з іх – Войшалк, «Хроніка Быхаўца» называе сынам Рынгольда Міндоўга і гэтак далей. Некаторыя вучоныя прытрымліваюцца версіі, што Рынгольд – бацька Міндоўга, спасылаючыся на «Хроніку Быхаўца» і таксама лівонскую «Рыфмаваную Хроніку», дзе ёсць сведкі аб тым, што бацька Міндоўга быў «вялікім каралём і ў яго час не меў сабе роўных у Літве», але імя не згадваецца.
