Вось такі цікавы маленькі нататнік захоўваецца ў нас у музеі.
На жаль, аўтар вершаў невядомы, але чалавек быў адукаваны: пісаў, сачыняў на беларускай, рускай, польскай мовах. Першы верш у нататніку датуецца 2 чэрвеня 1941 г. Апошні - 17 снежня 1954 г. Зыходзячы з сэнсу апошніх вершаў - пасля вайны мужчына працаваў настаўнікам альбо ў в. Вераскава, альбо ў в. Нягневічы.
“У IX класе ёсць Антон
Ён нават меціць у “паэты”
Ды вось бяда ўся ў тым,
Што зазнаецца хлопец гэты”
I / XII / 54 Нягневічы“Гитлеру»
«При расплате судить мы
Будем строго,
Пощады уж не спрашивай тогда,
Оставишь здесь голов ты много,
За свои кровавые дела»
4. 5. 1942 г.«Если б счастлив я был,
Все бы песни я пел,
Никогда б не грустил
Ничего б не хотел»
1941
